pontel kat spital

suasana beraya kat spital.. huhuhu.. kompem igt smpi bila2 tau.. seb baik la doc tahan 1 malam jek.. kalo 2,3 malam maunya aku nangis tak berlagu.. seb baik anak mama tak pape kan, syukur sgt2.. ngeri.. smpi arinie terbayang2 lagik cemana la kami leh jatuh bedebuk camtuh.. isk!!.. kalo mama yg teruk jek takper, mama dh beso, dah tau rasa sakit, sengal, perit, pedih.. tapi kalo pontel?? pontel kecik lagik.. yg pontel tau cuma menanhis, nangis, dan nangis... alhamdulillah.. syukur sgt2.. arinie pontel dh semakin sihat dan lasak.. moga anak mama sentiasa dalam perlindungan-Nya.. aminnn...

smpi2 wad terus jek tdo.. gara2 dah penat melalak.. hehehe

tgk tu.. adrianna qistina kena duk wad 2.. :p

sedey jek muka budak saket.. huhuhu.. skrg dh sihat.. bukan main lasak melompat2.. ponat makcik wehhh!!!

p/s : lupa plak nak snap gambo kawan2 pontel dlm wad tuh.. masa tuh pontel la yg paling kecik, bebudak lain sme dlm 2,3 taun ke atas.. dlm wad ada 6 katil.. sorang tuh mata luka kena mercun.. masa aku masuk budak tuh dah 5 ari kat spital.. pastu 3 daripada yg lain bebudak kecik patah tangan/kaki.. masa pontel nak kuar wad, nurse tgh sorong satu2 katil tuk bawa bebudak tuh p operation room.. ayokk!! kecik2 lagik dh kena operate.. huwaa.. sedey tau tgk bebudak tuh.. malam masa aku tdo spital tuh asek dgr derang menangis jek... so, pada korang sme yg ada anak, ati2laa.. sila pantau anak2 anda.. jgn smpi ada yang terjatuh, terseliuh atau terkena mercunn.. ingatan nie utk aku jugakk... huhuhu..